[Bysonderheid van het Swavisch recht in erfneming en in het schelden van vonnis.] XXVII. (I. 19).
De Zwave nympt wael herwede ende erve boven der sevender sibbe, also hee yt ummer rekenen kan dat yt em van zwert halven to geboren is, eder off he tughen mach dat een synre vorvaren synes vorvaren herwede gevordert hebbe voer gerichte eder genomen. De Zwaven vindet ende bescheldet wael ordele under em selven bynnen Zwavesscher aert unde theet des an den oldesten Zwaven, den moeten sye benomen, unde an die meeste menonghe to echten dwynghe, unde an die hogeste dyngstad. Zwavesch recht entwyet nicht mit Sassen recht dan an eynen erve to nemen und an ordele to scheldene.
Dat her Eycke schelede dat was der Sassen unvernuffticheit Nu bestaet sye aver vernufftich to werden und wan een dynck vergeyt daereen sake off is, so vergeet een sake mede. Ock doe ick yt wente boose lude sal wet dat recht als die helle dat cruyt. Des wyl ick yt myt Godes hulpe myt dessen wateren begieten, so blifft heer Eycke des rechtes planter, unde ich begieter, Got die sy des wasdoms een ghever.