[De belofte van te geven of te leenen ook den erfgenaam te houden.] XVI. (I. 9.)
So wie aver lovet eynen anderen syn eyghen to gevene vor gerichte unde yeme syn sylver off anders wat synes gudes eme dair upghevet, stervet dan yeme eer om die ghave bestediget worde, men sal dat synen ervenden leysten als men yenen solde des hye yt yene vullen gelde. Dat selve sal men ock doen umme juwelike varende have. So wellick man syn guet ock eynen anderen verdinget ende lovet eme dat op te latene voer synen heren, wanne hee dat verwerven mach, unde geldet em yene al eder een deel unde sterfft yene die dyt gedinget hadde eer yt em gentsliken beleent werde eder vergulden, yene is doch des gudes plichtich to laten des doden ervenden, we se oeck synt, also hee yt eme solde hebben gelaten des men yt eme vullengelde, eder he sal eme dat wedergheven dat eme daer up gegeven was. Dyt selve sal oeck die here doen off een man guet yegen em becostiget dat hee em leenen eder ledich maken sal unde off die man eer der leenynge sterfft. Lovet aver dye man de dat guet laten sal, dat hee em die belenonge werven sal unde doet hee yt unde kundiget hee yt yenen myt getuge unde heet em doen dat hee dan na ryde und untfae dat guet, weygert des yene aene rechte noet, stirft dee here na des eder weygert hee dy des seder to belenene, unde en mach hee des nicht erwerven als hee eer hedde gedaen, hee is van em ledich des erwervens unde nicht des latens off yt yene selven erwerven mach. We ock den anderen guet in syne were let eer hee dat uplate, hee sal yene in der were vorstaen alle de wyle dat hee dat nycht en hevet up gelaten, so wanne hee syner
Auteursrecht onbekend