Het Roode Zeil. Jaargang 1

[p. 158]

Rendez-vous

Kom: nu de valavond zijn violette vôôlen
weer weefde rond den tuin van het ‘Palais Royal’,
kan ik voor onze liefde, in halven rouw verholen,
geen beter kader vinde', al zocht ik overal.....
C'est l'heure du dîner. Heen zijn de kindermeiden
en d'hinkende ‘poilus’, die rond den waterplas
heel den namiddag door, verkeerde' en spelemeiden;
heen is ‘Monsieur l'Agent’, die hun bewaker was.
Over de winkels met de luxe-fantaisieën’
en de ‘romans risqués’ vielen de luiken neer.
De marmeren persone' uit de mythologieën,
Hugo en Desmoulins bespieden ons niet meer.
De vierdubbele rij van olmen en van linden,
met golvend goud getooid, laat u de keuze vrij
van uwen weg... Maar kom... ik wil u wedervinden
en 'k moet... Ontvang, intussche', een teedren kus van mij.

Post-Scriptum. - Tout cela n'est que littérature,
want ge zijt mijlen ver van dit ‘Palais Royal’,
waar d'anemieke maan komt door de boomen ture'
of die daar eenzaam droomt zich niet verhouwen zal...

LEO VAN GOETHEM.