De roemrugtige Haagsche faam, of de nieuwe Amsterdamsche fonteyn

Een Nieuw Liedeken.

Op een nieuwe Voys.

ACh Hemel wat een zwaer verdriet,
met regt mag ik wel klagen,
Datter niemant na my om en siet,
O Jonge Mans ik moet het u vragen,
Ben ik schief of plomp van Lyf,
Of heb ik loopende Oogen,
Ik zien brageeren Man en Wyf,
dat moet ik al gedoogen.

Mijn Kaekjes Root als Incarnaet,

En soud' ik my niet storen:
Gepicqueerde Schoentjes is mijnen staet,
de blickers in mijn Ooren,
daer toe gekleed gelyk een dam,
Om in een Koets te ryden,
wist ik waer uyt het den oorspronk nam,
daer ik tragt om te vryden.

Mijn Tandekens Wit als een Albast,

En mindelyk van spreeken,
Quamper maer een Jongen gast,
Ik ben sonder gebreken,
En eenen hals gelyk

[p. 89]

 

een swaen,

 

Van tronie wel besneden,

 

daer toe met korte Pakjens gaen,

 

En zeer gallant van leeden.

 

Ontrent den Noen voor alle Werk

 

Om wel gezien te weezen,

 

Loop ik heel spoedig na de kerk,

 

maer in de plaets van Lesen,

 

Draey ik mijn hooft ergens en weer,

 

dat om een saluatie,

 

Ik boog my totter Aerde neer,

 

daer is voor my geen genaede.

 

Savonts dan staen ik in mijn deur,

 

Met een zoo hogen thoren,

 

Al doen ik mijn sneeuw witte Borsjes Veur,

 

ik doen al moeyte verloren,

 

Ik ben vol brand en Minnepyn,

 

by nagten en by dagen,

 

en dat om eens getrouwt te zijn,

 

met regt zo mag ik klaegen.

 

Mijn stemme die was het Prinsipael,

 

die baerde veel genugten,

 

Zy klonk als een Nagtegael,

 

Is vergaen door bittere sugten,

 

Quammer maer een Jonkman uyt,

 

Wat lof zou ik hem geeven,

 

en maekte my sijn lieve Bruyt,

 

Ik kreeg een ander leeven.

 

Dat waer voor my een groot geluk,

 

och mogt ik dat beerven:

 

Sal ik dan door smert en druk,

 

ongetrouwt nog moeten sterven,

 

dat waer voor my een grote straf

 

Ik ben vol lammentatie,

 

So moet ik daalen in het graf,

 

o Jonkmans toont u gratie.

 

Oorlof gy jonge Maegdekens ziet,

 

wilt dit van my onthouwen:

 

eer dat gy komt in mijn verdriet,

 

en tragten om te trouwen,

 

Neemt eenen Jongman by der hand:

 

en wilt met God beginnen,

 

want so mijn Jonge Jeugt gaet van kant,

 

Verlies ik schier mijn sinnen.