De roemrugtige Haagsche faam, of de nieuwe Amsterdamsche fonteyn

Gesangen,

Op een schoone Voys.

Jan.

DAt wy als 't Luk ons komt vermind'ren,

kyken als naekte Aape kind'ren:
Hout ik voor zeker en gewis,
Maer als 't ons eens komt na te lopen,
Dan men huys en Hof kan kopen,
Weet ik ook wel dat waerheyt is.

Crispyn.

Dat het geval door duyzend laegen,

Imand gelyk de droes kan plagen,
Hout ik voor zeker en gewis,
Maer dat een Boer of slegte Jorden,
door het Fortuyn komt Ryk te worden,
Dunkt my dat onverdraeglyk is.

Boerin.

Dat hier een Joris zogt te paeren,

zonder sijn Lyf of Bloet te spaeren,
hout ik voor zeker en ge-

[p. 88]

 

wis,

 

Maer dat men ouwe Blaeuwe Scheenen,

 

dragen kan zonder smette of Weenen,

 

Weet ik wel dat onmoogelyk is.

 

Catryn.

 

Dat 'er een party Ouden zotten,

 

zoeke de Meysjes te bedotten,

 

Houd ik voor zeker en gewis,

 

Maer dat zoon Grysaerd komt te trouwen,

 

zonder een merk voor 't Hooft te houwen,

 

Weet ik wel dat onmooglyk is.

 

Googlaer.

 

Dat ik door kunst van Toverzaken,

 

veel stomp geweer heel scharp kan maken,

 

houd ik voor zeker en gewis,

 

maer dat ik door mijn Guigelryen,

 

Alle Oude messen kan doen snyen,

 

Weet ik wel dat onmooglyk is.

 

Chaa.

 

Dat men een ouden Ram kan stallen,

 

om met een jeugdig Lam te mallen,

 

zeg ik dat gaet niet altyd wis,

 

Maer als men van gelyke Jaaren,

 

Jonge met Jonge te zamen doet paren,

 

Weet ik wel dat het veyligste is.