De roemrugtige Haagsche faam, of de nieuwe Amsterdamsche fonteyn
(1721)–Anoniem Roemrugtige Haagsche faam, De–
AuteursrechtvrijStem: By het schynen van de Starren.
TRooyen heeft men zien Verbranden,
om het schaken van Heleen,
Maer 't is my grooter schanden,
dat ik niet word aengebeen,
daer ik vry beter ben gemaekt,
Als die Paris had geschaekt.
't Is of mijn Vryers laeken,
Om mijn oogjes zwart als git,
om mijn Rooze roode kaeken,
en mijn Borsjes zagt en wit,
Niemand schynd iets tot mijn gezind,
Ach! genade Minne Kind.
Waer 't geen schande kleyne Bengel,
ik zou zelf uyt Vryen gaen!
Ligt vond ik dan wel een Engel,
die mijn Bee niet sou vesmaen,
't scheeld me niet raek ik maer getrouwt,
Met een Minnaer jonk, of out.
Ik zal mijn gelukkig agten:
Als ik kom tot zulk een staet,
want nu leg ik heele nagten
dat mijn 'tslapen wel vergaet,
dog ik troost my met dese reen,
Trouw ik niet ik leef alleen.
|
|