De roemrugtige Haagsche faam, of de nieuwe Amsterdamsche fonteyn

Een Nieuw Lied, van twee Geheylikte die te zamen zyn Gevaren na Groenland, met haar tweën afgevaren, en met haar vieren weer gekomen.

Op een aangename Voys.

AAnhoort dit Liedje jong en out,
Het is 'er geschiet dit wel onthoud,
Hoe twee gelieve beminden malkaer,
Sy woonden t'zamen buyten Alkmaer.

Sy hadden gevreyt met grooter genugt,

Ons Neeltje Symons die voelt haer bevrugt:
Van Willem Cornelisse aerdige quant,
hy gaeter doen varen naar Groenland.

Wel Willem Cornelisse mijn soete dief,

wilt gy mijn verlaten mijn hertje Lief,
Ik zalder u volgen waer dat gy gaet,
En toone mijn Liefde met 'er daet.

[p. 70]

 

Sy heeft 'er Mans klederen aengedaen:

 

En is met hem zo scheep gegaen,

 

voor Kok verhuurde sy haar zonder Roer,

 

Op 't zelfde Schip daer haer Lief op voer.

 

Zy varen in Zee na Groenland snel:

 

De Kok die kookt en smookt seer wel,

 

Zy bediende haer fonctie met goet gedult,

 

Ten leste doe was haeren tijdt vervult.

 

Zie hier een deuntje de Kok die wort siek,

 

de kok die wort angstig, de kok die wort bliek,

 

Men stuerde strak den Barbier getrou,

 

Dat hy haer wat ordineeren zou.

 

Hy voelde de pols als van de Kok,

 

Barbier sprak dat is 'er geen jok,

 

Gy zijt 'er geen Man maer een Vrouw bevrugt,

 

dit zalder hier baren groot ongenugt.

 

Den Barbier is terstond gegaen,

 

Hy gaf het den Overste te verstaen,

 

die komt 'er doe by de kok seer ras:

 

Hy wou weten hoe alles gelegen was.

 

Zy sprak mijn Heer ik ben een Vrouw,

 

en in barens nood zo ben ik nou,

 

van Willem Cornelisse ga ik groot

 

Ik ben hem gevolgt uyt liefde minjoot.

 

Zy riepe daer Willem Cornelisse fijn,

 

Sa Jonkman gy moet hier Vroetmoer zijn:

 

al by gebrek van Vrouwe present;

 

Terwyl dat gy den Vader bent.

 

Hy heeft daer ontfangen met 'er spoet,

 

Twee jonge Zoone was dat niet goet:

 

Een arme Kraem was dat niet verdriet,

 

want dat men zogt men vond 'er niet.

 

Ziet Willem Cornelisse is 'er in ly:

 

Hy wind 'er hy bind 'er die Kinders bey,

 

Hy bakert hy pleegt 'er de Kraam Vrouw daer by:

 

Ziet Willem Cornelisse is 'er in ly.

 

Oorlof gy Meysjes wie dat gy zijt,

 

En slaep 'er niet by of het is eerst tijd,

 

Als gy moet varen dan is 't verdriet,

 

Dus doet het met eeren of doet het niet.