De roemrugtige Haagsche faam, of de nieuwe Amsterdamsche fonteyn

[p. 68]

Vryagie tusschen een Mosselman en een Zwavelstoks Meyt.

Stem: En ik vreyde een Meysje teer.

ONlangs in de Maneschyn,
Soo ging Druypneus langs de Straten,
En vond zijn beminde Treyn,
Staen by hare Buurvrouw praten,
hy niet luy als me denken kan,
Boog gelyk een beleefd Jonkman;
En sprak zijn beminde an.

Pronkje van het Fransse Pat,

't Is me vreugd dat 'k u mag spreken,
Ach! mijn alderwaerste schat,
Toon dog weder Liefdens teken,
Meysje wilt mijn niet versmaen,
Kom laet ons in de ligte Maen,
Met ons twee wat wand'le gaen.

Tryn. Loop verwaende zotte bol,

Opperhooft van alle dwazen,
Sijn u harsens op de hol?
'k Loof van ja Gy zyt aen 't razen,
Weet u haring hier niet braet,
Daerom keert 'er mijn lieve maet,
Weder na de Passeerder straat.

Druypneus. Tryn ik wou wel om een stoop,

dat gy mijn ook wou beminnen,
want als ik met Mosselen loop,
Speelen mijn verliefde zinnen,
Steeds op u volmaekste leen,
des waeg ik 'er een blaauwe scheen
Seg geen neen, zeg geen neen, zeg geen neen.

Truy. Wel mijn lieve Mosselman,

'k Win met Zwavelstokke sneyen,
Vry meer als gy winnen kan,
daerom wilt een ander Vreijen,
die jou wederom bemind,
want ik ben mijn lieve Vrind,
Tot het Trouwen niet gezind.

Druypneus. Ach! mijn lieve Ziels-voogdes,

'k Zweerje by mijn nieuwe wagen,
En oock by mijn

[p. 69]

 

Messelmes,

 

dat ik wel zal zorg dragen,

 

dat wy leeven met fatzoen,

 

Ik zal voor kosje bloen

 

Zoete Tryntje ach! wilt het doen.

 

Meyt ik werrik ook in de baen,

 

En aen 't Hyblok in de Zoomer,

 

's Winters zal ik om Turf gaen:

 

Na het Veen ik ben geen droomer,

 

'k Kan ook Netjes braeje trand,

 

Ach genaden mijn boezem brand,

 

Als een Kaars in de Lappemand.

 

Tryn. Al kon gy nog eens zoo veel,

 

Nog zult gy mijn niet bekooren,

 

Druypneus. Lieve Tryntje ik ben zoo eel,

 

Ach! zy vlugt en wil niet hooren,

 

o! daer is voor mijn geen hoop:

 

Nu ik niet als Blaeuwtjes loop,

 

Dog ik geef nog weynig koop.