De roemrugtige Haagsche faam, of de nieuwe Amsterdamsche fonteyn
(1721)–Anoniem Roemrugtige Haagsche faam, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 64]
| |
Op een aangename Voys.
SParrendam buyten de Schout zijn huys,
Daer staet zoon schoon Plantagie,
De Jonkmans gaen met zoet gedruys,
Al in der nagt,
Aldaer om eens te graezen,
Aldaer om eens te graesen,
Met haer liefjes voorwaere,
Als ik wel plagt, Zoo zoet zoo net en zagt.
Wy gaen daer dan met zoet gedruys,
over de Schout zijn Bruggen,
tot aen de Molen met zoet gedruys,
Dan gaen wy weer te ruggen,
Dan gaen wy weer te ruggen,
maer nog niet aen de Bruggen,
Dan vinden wy daer, Soo net voorwaer,
De nieuwe Plantagie klaer.
Daer gaen wy dan rusten wat,
Al by dat Vyverslootje,
Dan praten wy met malkaer,
En dat van Cupidootje,
Met Lieftallige reden,
Daer komen dan nog meer treeden,
Maer alzo jent: Van 't Vissers ent:
Zy zijn seer wel bekent.
Het zijn Vrysters alzo zoet,
En dat van half tienen
Van negene zoo wel bevroet,
Die gaen mee al reys sienen,
Sy gaen soo onbekommert,
Al na dit soet Lommert
op het Suid ent, Seer wel bekent,
Daer staet die Lommer jent.
Al by de Plantagie,
Daer kan hy gaen zitten eeten,
Al met jou lieve bekje hoort aen,
Wat dunkt u van die reden,
Is 't niet wel prijzens waerdig,
Al van de Jonkmans aerdig,
die zagt en zoet Maer also goet;
Beminnen met goed en bloed.
| |
[pagina 65]
| |
De kolk loopt me also ras,
om de vrugten te plukken,
Al van dat zoete vyver nat,
En ook blompjes te plucken
Al van dat vleerde Boompje nat,
al by dat Sparenstroomtje,
Al by 't Speelhuys, met groot gedruys,
Sijn wy liever tuys.
Wy zijn ook by de Echo klaer:
dan gaen wy daer aen 't singen,
de Burgers hooren 't voorwaer,
die soete stemmetjes dringen,
Al in haer huys wilt weten;
Soo als zy zitten eeten,
So hooren zy daer, Seer net voorwaer;
Die keeltjes klinken klaer.
Als ons Lietje is uyt voorwaer,
dan gaen wy alle gelijken,
de Meysjes zijn zo goed van aert,
dan gaen die eensjes kijken,
Al uyt haer zak voorwaere,
Geven zy net en klaere,
Rasijntjes soet, En Mangelen goet,
die geven zy met 'er spoet.
Dan gaen zy met soet gerugt,
Voor by dat Vyverslootje,
Tot zy komen aen de Brug,
daer rusten zy nog een poosje,
daer komen zy zoo schrander,
allegaer weer by malkander,
Sy danssen nog een reys, Met soet gespuys,
En dan gaen sy na huys.
Sy gaen dan in de stoepe klaer,
al van de Min wat praten,
Tot dat zijn Pyp is uyt voorwaer,
dan moet hy haer verlaten,
Sy geeft hem nog een zoentje,
Al voor zijn lieve montje,
dan is 't mijn dief, Genagt mijn lief
Mijn zoete Honing dief.
Oorlof op Jonkmans wie gy zeyt,
wilt de Plantagie bewaren,
En wilt daer alle avond tijd,
Al by malkaer vergaren;
En nemen u pleisiertje,
Al met jou zoete diertje:
In den Avond stond, op een soete grond,
Soo speeld an mond aan mond.
|
|