De roemrugtige Haagsche faam, of de nieuwe Amsterdamsche fonteyn

Boere Bedrog.

Stemme: O! soete Isabel.

AL weer wat nieuws sta by,
En voeg u in een ry,
Luystert eens na my:
Ik zal wat raers u doen verstaen,
En luystert na dit Liedt,
't Is nu onlangs geschiet,
Hoort na mijn bediedt.

Hoe eenen Huysman jent,

In Holland wel bekent,
Na dat was ten endt,
Het leven van zijn Vrouwtjen zoet
Ging spelen 't spel der Min,
Met zijn Meydt, die 'er niet min,
Had behagen in.

't Soet praten van dees Boer,

maekte dees Meije

[p. 56]

 

een Hoer,

 

dus dien loozen Boer,

 

Zijn wil kreeg, hy zoo pertinent,

 

Nog was, datm' op geen dag,

 

Hem tot haer naecken zag,

 

Als op een donderdag.

 

Wanneer hy uyt de Stadt;

 

Geloopen quam zeer rad:

 

daer hy markdag had gehouden?

 

Met zijn Boter en Kaes;

 

andere waren goed,

 

Die hy in overvloet,

 

Had ten Stee gevoert.

 

Dan wast mijn zoete lief,

 

ey weest dog mijn gerief;

 

Ik heb u zo lief,

 

Laet ik by u ook marrickdag houden,

 

want 't is zoo zoet:

 

dat men op deeze voet,

 

Zijnen lust voldoet.

 

Als dit een wijl geduert hadde,

 

Het meijsjen treurt

 

Om dat zy bespeurt,

 

de vrugt van 't markdag houden ziet,

 

dus klaegtse aen dees Huysman,

 

Wat mag my komen an,

 

Mijn lust gaetter van.

 

Dees slimmen Boer hoort aen,

 

Is met haer voorgegaen,

 

Heeft nog eens voldaen,

 

Sijn geyle lusten

 

En doen voort,

 

Maekt dat hy haer raekte quijt,

 

Eer dat zy op haer tijd,

 

Hem een Soon toe smijt.

 

Trekt na u moer terstont,

 

Sey d'Boer,

 

Want ongezont,

 

Gy m'niet dienen kont,

 

En gaf haer een bolletje Boter mee,

 

Eenen Kaesje noch daer by,

 

daer mee zoo scheyden zy,

 

Van dees Huysman vry.

 

Neemt hier een spiegel aen,

 

Laet 't u ter herten gaen

 

Jong en out bequaem,

 

En speelt daer niet als deese twee,

 

Voor dat gy in den Echt

 

U hebt begeven recht,

 

Anders ist te slegt.