De roemrugtige Haagsche faam, of de nieuwe Amsterdamsche fonteyn

Een Nieuw, Vermakelyk Lied, van een vroeg bedurven Mosselman.

Stem: Als 't begint.

ACh Vrienden ziet, Hoord na mijn verdriet,
Hoordt eens wat ik u zal verhalen,
't Is 'er al van

[p. 53]

 

mijn Mossel wagen,

 

Die ik moet kruyen met groote pijn,

 

en roepen wanneer daer Mosseltjes zijn,

 

Komt gy niet uyt; Gy looze guyt,

 

Eens vragen.

 

Dat Kamper goed, is nobel en zoet,

 

Alle zoo brak als pekel bevonden:

 

ik sal het u gaen verkonden,

 

Alle mijn Mosseltjes zijn exelent,

 

dien ik u open doe voor een present:

 

Koopt 'er wat van, mijn lieve man,

 

't Sal u vermonden.

 

Verbaest wat hoor ik daer voor een geraes,

 

Trijntje die zou mosselen kopen,

 

Sy wist 'er de baertjes zoo mooy op te stroopen;

 

mit quam onze maeyken sertijn:

 

Og Jaske u Mosseltjes vallen wat kleyn:

 

Waer zal ik dan, Armen man:

 

Gaen loopen.

 

Nu heb ik weer wat anders bedagt,

 

Al om mijn kost met eeren te winnen:

 

Wil ik wat anders gaen beginnen:

 

Ik wil worden een Herbergier,

 

in het hout haentje, daer tap ik goet bier,

 

daer zult gy my. Al even bly,

 

Weer vinden.

 

Denkt eensjes hoe dat het my vaert, in mijn baart,

 

Als ik dan eens een pintje moet tappen,

 

dat eerste teugje moet ik 'er uyt knappen:

 

dan is het al avous Heer Heer,

 

ik word zoo vet gelyk eenen Beer:

 

Dat ik schier rol: Hol over bol:

 

Van de trappen.