De roemrugtige Haagsche faam, of de nieuwe Amsterdamsche fonteyn

Een Nieuw Lied.

Stem: Als 't begint.

LEysje maet mijn lieve sloofje:
Wilje mee, In mijn Slee,
Ik heb voor jou een warm stoofje,
dat jou darmen: zal verwarmen,
Sit maer in, Engelin.

Soud ik 't derven onderwinden,

Met een Slee, ik ben te vree,
Wilt u Schaesjes maer aenbinden,
Aen u voetjes, En reyt wat soetjes,
Ik ben van aert wat vervaert.

Stouterje wilt daer voor niet vreezen,

Setje maer op jou haer,
Gy en hoeft niet bang te weezen,
Gaet 'er wat drollig, en hollebollig,
Set maer vast en leyt geen last.

[p. 39]

 

Gys ja wel een Mens sou grouwen,

 

die met jou reyen sou,

 

Is dat stoote is dat douwen,

 

Soo baldadig en ongenadig,

 

Als gy bent dese vent.

 

Lysje wel hoe sal 't nou lokken,

 

wat een praet worje quaat,

 

Neen o! gy siet zijn 't maar jokken,

 

Gaater wat drollig en hollebollig,

 

Set weer vast leyd geen last.

 

Wel ik dogt schier watte grillen,

 

Worje mal wat een kal,

 

Benje nu soo teer van billen,

 

Meer als Laaste, doen wy quaasten,

 

Voor die toy, op het hoy.

 

Nou ik sal jou beter reyen,

 

Setje maer benje klaer

 

Gaat 't nu niet beeter gleyen,

 

Meerder aardig en eenpaardig,

 

Seg Godin Engelin.

 

Gaat het niet beeter Leysje,

 

Nou ik jou soetjes douw,

 

ja 't voorwaer mijn lieve Gysje

 

dat die dingen soo wel gingen,

 

dogt ik siet seeper niet.

 

Ik hebt op 't hooy wel ondervonden,

 

Maer op 't ys nimmer Gys;

 

Ik dogt ook niet het immer konde

 

Ons soo smaaken en vermaaken,

 

Als ik nouw vind aen jou.

 

Daerom seyd ik leyt wat smokjes,

 

doen gy nouw binde souw,

 

By de schaasen aan jou hokjes,

 

En jou knevels styf als stevels.

 

Maakten eerst mijn bevreest.

 

Maer ik sey wel knevel drager,

 

dat gy my, noch hebt bly,

 

Gys je bend mijn vrees verjager,

 

daarom Gysje komt by Lysje,

 

Knevelaar reyt mijn maar.

 

Reyt mijn nu een weynig verder,

 

Op het Ys lieve Gys

 

Want ik neem u tot mijn Harder,

 

Nu gy ligtig en versigtig,

 

Reijen kan als een Man.

 

Soo mijn Geysje sulke douwen,

 

Als nu gy doet aan my,

 

Kander iemant van de vrouwen,

 

Eenige

[p. 40]

 

dagen ooyt mishaagen,

 

Want het gaat op de maat.

 

Gysje wilje nu niet keeren,

 

weer na stad ik voel al nat,

 

Eer dat ons komt overheeren,

 

Schoon dat rijen ik wel mag leye,

 

Laet en vroeg 't is genoeg.

 

Ja wel ist niet te betreuren,

 

Leysje lief harte dief,

 

Waer ik rey ik kom in scheuren,

 

daarom Leysje sal u Geysje:

 

weer na stad reije rad.