De roemrugtige Haagsche faam, of de nieuwe Amsterdamsche fonteyn
(1721)–Anoniem Roemrugtige Haagsche faam, De– Auteursrechtvrij
[pagina 26]
| |
Voys: Van de Hollantse Pompernikkel.
DAer was een Meysje jonk van jaren,
Die gezint was om te paren,
Een yder zoekt zijn beste stuk,
Daer was een Knegjen van Avontuuren,
Ging hem by een Ryk Man verhuuren,
Om te zoeken zijn geluk.
Daer was een Meysjen Rijck en magtig,
by haer Oompjen was zy woonagtig,
Ses hondert gulden alle jaer,
Ik heb de schoone Maegt zien komen,
En ik hebse waer genoomen,
Tot den Trouw versogt ik haer.
Het Meysjen had veel meer aensprekers,
maer het waren geen Egtbreekers,
Al hadden zy veel geld en goet,
De Liefde trok van beyde zyden,
Want zy waren alle beyde,
Wel besneeden van Vleys en Bloed.
Als het Oompjen wierd gewaren,
dat zijn Nigjen zoude paren,
Wierd hy toornig en gram,
om het houwelyk te beletten,
Liet hy haer in een Kloster zetten,
Tot dat men hem gevangen nam.
Doen was zy daer niet mee te vreden,
Ging na Breda de schoone Steeden,
zit gy hier als eenen dief,
Sit gy om mynent wil gevangen,
Gy en sult voorwaer niet hangen,
Weest getroost mijn soete Lief.
| |
[pagina 27]
| |
Eet en drinkt en weest maer lustig:
Steld u jonk hert maer gerustig,
Drinkt geen Bier: Maer helder Wijn,
Ik zal de zaek wel defendeeren:
En u en sal geen geld mankeeren,
Wilt daerom niet treurig zijn.
Procureurs en Advokaten,
De Heeren en de Magistraten;
Vergaerden daer op 't zelfde pas;
Lieten het Oompjen eens arresteren,
Al om de zaek te defenderen;
Wat op het Knegjen te zeggen was.
't Oompje wist daer niet in te brenge,
Als behoorelyke dinge,
Als eer en deugt van zijnen Knegt,
maer dat zy was te jong van jaren,
Zy kon nog wel met rijker paren;
Dat het houwelyk was te slegt.
Het Meysje sprak met goeden reden:
't Is nu ruym twee jaer geleden:
Sprak de Dogter dat het klonk:
't Is nu ruym twee jaer geleden,
Dat gy my u Broers Zoon wou geven,
Doen was ik nog niet te jong.
Het Meysje had het Proces gewonnen,
dat haer Oompjen had begonnen,
kosten het Oomtjen zijn beste Koe,
Procureurs en Advocaten:
de Heeren en de Magistraten,
Wesen het Meysjen het knegjen toe.
|
|