De roemrugtige Haagsche faam, of de nieuwe Amsterdamsche fonteyn
(1721)–Anoniem Roemrugtige Haagsche faam, De– AuteursrechtvrijStem: Ik kryg al weer myn ouwe grillen.'t IS weer Kermis lieve luytjes,
Kermis komt maer eens in 't jaar:
Had ik maar zat dikke duytjes,
Dan scheelden 't mijn niet en haar,
Al duurden t dan tot Sint Jan,
bloemerhart ik was een man,
Zoo lang als mijn duyten duuren,
Wis kunstig zo hiet ik an.
Ziet eens hoe van alle kanten,
duyzende van Menschen hier,
Komen om eens braef te tranten,
En te nemen haer pleyzier,
't Is uyt Dorpen, en uyt Stee,
't Is zit op hey wie wil mee:
Krelis, Marritje van Oossane,
Zetten fraeytjes mee haer slee.
Ziet eens hoe dat zy gaen dwaelen,
Hand aen hant al door de stad,
Friesen, Duytsen, Moffen, Walen,
Al zulk Volkje zwiert hier zat,
De Mofjes van Oossenbrug,
met haer Holsters op haer rug,
Drinken van 't Walcholder water,
Haer zoo dronken als een zug.
| |
[pagina 23]
| |
Ziet de Meysjes haer op schikken,
Puur als een victorie pap,
Want op buysen en op bikken,
Daer vlassen zy snarig op,
't Is al hartjes lief monkeur,
Zo van agt're als van veur,
Crult den boer 't is om zijn duyten,
't Gaet zo met de Kermis deur.
De God bagchus schenkt zijn vrugten,
In dees aengenamen tyd,
Gy hoeft daerom niet te zugten!
Al raekt gy u geldje quyt,
Jan oom is soo n goeijen quant,
Hy geeft ons geld bewaerd ons Pant,
Daerom laet ons nu maer woelen;
Joelen lustig figelant.
Hier is nu goed geld te winnen,
Voor de waerden en waardin,
't Is al Heertje komt maer binnen,
'k Heb een Kamer na jou zin,
Daer gy soet u vrijigheyd,
op kan nemen met jou meyd,
Fraeytjes na u lust en wenschen:
't Beddetje isser gespreyd.
Dan aen 't drinken en Rinkinken,
Dan haelt men zijn hart braef op,
Ja al zou het Schip dan zinken,
't Zeyltje dat moet dan in top,
Al zou het daer naar met pijn,
Weer boontjes uyt 't water zijn,
moet men die tyd Kermis houwen:
Dronken drinken als een zwijn.
Turf-schip en Koperberg:
Daer vind men de jonge jeugt,
die daer zamen zonder erg:
Lustig drinken dat wat deugt:
Eens weelden dat is wel hoe,
Ook altyd geen arremoe:
In 't Fonteyntje drinkt men wijntje,
Men zingt 'er van kiekeboe.
In Commedie en in Spullen,
Neemt men vorder zijn vermaek,
broertje lief laet jou niet lullen:
is dat niet een schoonder zaek,
Men kan lang zoo ist wel plat?
Dueren is soon schoonder stad,
o mogt dit altyd zoo duuren,
Ik en wiert het nooyt niet zat.
Daer van daen na 't Leydse poortje,
Draeft men dan weer als een helt,
Daer danst men fraay op het
| |
[pagina 24]
| |
koortje,
Een mooy spulletje voor kleyn geld:
Zo leeft men na zijn begeer,
dagelykx als een banjer Heer:
En dan zingt men zonder zorg:
Dat verby is komt niet weer.
Hey zoo word het Kermis Trantje,
So met vreugde doorgebragt:
Zoodanig dat Kee en Antje,
Truy en Mietje doen haer klagt:
wel ik weet niet wat mijn let:
dat ik dik wort en niet vet;
och dat zal wel zijn gekomen:
Klaegt zy van dat Kermis bed.
O soete Jeugt ey laet u raden,
Dat gy by de vrolykheyd,
U dog wagt voor schand en schade,
Dat gy 't niet te laet beschreyt:
Voor gedaen en na bedagt
Heeft meenig in 't verdriet gebragt,
Die hem aen een ander spiegelt,
Die spiegelt hem soet en sagt.
|
|