De roemrugtige Haagsche faam, of de nieuwe Amsterdamsche fonteyn

Een Klugtige Vryagie, tusschen Mietje en Pietje.

Stem Ik quam lestmaal by een Juffrouw.

SOete Mietjen lieven Maegt,
die mijn Hert en Siel behaegt,
'k word om jou schier hallef mal,
Geeft mijn gekje, eens een bekje,
So te leven is maer

[p. 9]

 

pijn,

 

'k wou der liever dood voor zijn.

 

Wel Pietje kwelt u de Min,

 

Bint die zotten driften in,

 

Gy zult mijn dat 's Hemels vast,

 

Noyt betrekken als de gekken,

 

Neen ik ruykje weet mijn vrient

 

dat gy in mijn kraem niet dient.

 

Wat scheelter an malle pry,

 

dat gy hebt geen zin in my,

 

Ben ik scheef, of mank, of krom,

 

Of van leden! niet besneden,

 

als een Jonkman toebehoort,

 

waerom stuurt gy mijn dan voort.

 

Om dat gy mijn niet staet aen,

 

alwaert gy ook schoon gebraen,

 

Susje lust niet drost maer op,

 

't Is geen spekje voor jou bekje,

 

daerom mijn niet meer en quelt,

 

Gy zijt mijn te ligt voor 't Gelt.

 

Bent gy schoon en rat ter been,

 

'k Gun een ander uwe leen,

 

Dats de kool niet daer 't aanschort,

 

Wissewasje, o jou gasjen,

 

Gy zijt mijn maer al te vlug,

 

'k Heb geen zin in zulken Plug.

 

Beter voor als na gekoot,

 

Lapt gy 't an gy hebt geen noot,

 

alle ding zal heel wel gaen,

 

t Sal wel lukken, watte nukken,

 

Bent gy bang o malle meyt,

 

Daer 's in't minst geen swaerigheyd.

 

Als ik eensjes ben getrouwt,

 

dan zal ik o Mietje stout,

 

Voor jou werke dag en nagt,

 

Niet meer swieren, nog geen gieren,

 

Nemen duympje op zie daer,

 

Heer wat bent gy wonder raer.

 

Kan een Moorman wel zijn huyt,

 

Veranderen zag lozen guyt,

 

of een Exter 't huppelen,

 

agter laten: al je praten,

 

Dat gy doet is al maer wint,

 

Ik ben tot u niet gezint.

 

Wel wat beeld gy u wel in,

 

Seg ingebeelde Sottin,

 

Wie der om jou kort en vuyl,

 

Uyt zal koomen, wie sout 't droomen,

 

een Prins of een Kardinaal,

 

't Sal na de mode zijn, maer schrael.

 

Wat kan jou dat scheele vent,

 

Komt gy hier maer weer ontrent,

 

'k Sal jou met de Waterpot,

 

Soo

[p. 10]

 

welkroonen en beloonen,

 

Dat gy denken zal Compeer,

 

By die Meyd kom ik niet meer.

 

Dan schey ik 'er liever uyt,

 

En ik zoek een ander Bruyd,

 

't Vryen was maer om de slang,

 

Want mijn broekje en jou doekje,

 

Die en passen niet seer wel,

 

Adieu jou spytige vel.