Roeping. Jaargang 38

[p. 65]

[Nummer 2]

Sonja van Mechelen

Over de gekartelde heuvels

Ik sluip over de gekartelde heuvels
's avonds als boeven en verkrachters moe zijn
de stenen wereld is ingeslapen
een dot bedotting in de mond
de overwinteringskazernes zijn vol
de prooien links en rechts gevangen
en de straten gonzen
van de verhuisde trouwbeloftes
amusementsmuzieklawaai
door de zwijmelende ramen

onmachtig iets van die vreugde te verstaan
die proppen mensen bij mij te nemen
sluip ik over de gekartelde heuvels
de velden sussen mijn protest
en sturen het laatste verwilderde paard.

[p. 66]

Vogel zijn

Gevedertes lang zal ik
vogel zijn op een
boswaardige berg
wieken trainen
snavel punten
fluiten eten vliegen
puntig schrift nalaten
op schoolborden aarde
een rij pratende blikjes
in tuinen
sta ik te woord
ik heb menselijke dromen
over verboden oorden
maar soms wat luchtziek
daal ik voor een venster
en leen begrip bij een
engel van een mens.