Roeping. Jaargang 37

[p. 533]

Jan Veulemans
Haven

Knapen komen hun heimwee meten.

Op koele schepen staan
de namen der overzijde.
De onrust van meeuwen zwelt aan.

Warme matrozen spreiden
volheid van vruchten en teer;
de knapen schreeuwen, benijden,
verhalen van weleer
blijven hun droom berijden.

Een hete scheepsfluit huilt
om zee en zout en tropen,
wie in de scheepsromp schuilt
komt straks om troost gekropen.

De masten, machteloos,
staan als verdriet in de touwen;
aan dek fluit een zwarte matroos,
aan wal wachten de vrouwen.

Kent gij de blinde roep
van gindse avonturen?
De zee, een schip, een sloep,
de horizon en de uren,

de meeuwen, een kwellende troep,
en het heimwee, niet te sturen.

In de knapen knagen de vuren.