Roeping. Jaargang 37

[p. 527]

Noord

Ik zag je onverwacht

ik zag je onverwacht,
je zat naar eigen aard,
op de plank van een boekenkast.

een verblijf, zoals alleen een vrouw
het opbouwt om zich heen;
wand naast wand, de vloer verheven.

je bewoonde
de uitgestrekte verdieping
van het duitse warenhuis.

je zweeg over heel
de verdieping, je leunde
op een arm naast je bekken.

je voeten lagen dicht
bij je bekken, en naast je voeten
lag roodharig een baby'tje.

jullie bewoonden de stilte
in je eentje; dit maakte mij
een vreemd element.

je glimlachte vriendelijk,
je haren hingen lang glanzend,
je noemde mij: vriendje.

niets was gebeurd.
ik raadde een jongetje.
zijn naam wist ik gisteren.

[p. 528]

Nu nog even omgeving

hexapoden zijn vrouwen met
overtuigende bovenlichamen
hexapoden zijn soms atleten
gemotiveerd hard
met aflopende heupen

hun zwaarte is verwonderlijk
gezien de draagvlakjes
verklaarbaar is daarentegen
hun evenwicht

hun specifiek bouwplan
is onophoudelijk als
een gewoonte zich ongevraagd
kenbaar te maken

met name de springers
gedragen zich agressief
al hebben die vliegen kunnen
geregeld geen voorkeur
op de duur zorgt iedere
dunpotigheid voor griezels

[p. 529]

 

hun alomtegenwoordigheid

 

heeft om deze reden nut

 

men kan een voorkomend geval

 

een klap geven

 

ongetwijfeld doet die hem

 

een vreemde hoek verkiezen

 

tussen muur en plavuizen

 

 

 

(later stel ik mij

 

in veiligheid bij

 

een vredig wrokkende broer

 

 

 

mijn siamese poezen zullen

 

stoeien als ongewenste vreemdelingen

 

zo voorzien zij

 

in konflikten naar behoefte)

[p. 530]

Want dit is je taak

vertel me
- vleit het meisje -
niet over je zelf moeilijkheden
maar

van dansende handspiegels
mijn ogen
van hardlopende
struisvogels die lachen om
gisteren angst

laat mij
de reuk horen van verdampend koper
zie me
de warmte om kinderruzie
peil me
de haat van ongewenst gewas
tegen de rozenminnaar

tast me
minuut en uur
de overtuiging af van bijv
de mierenleeuw

[p. 531]

 

want ik

 

ik heb geen

 

fantasieën meer te mummificeren

 

de meeste glans onwaarheden

 

zijn me - lang geleden en

 

ver onder de prijs -

 

al afgekocht

[p. 532]

Rijpen van gevoelens

er lag ontegensprekelijk
sprakeloze bewondering in
ieder van je liefkozingen
naast mijn lippen
stond vrouwelijk-doortastend en
onvermoeibaar je aandacht

ik aksepteerde je bewondering
als een herenrecht
je aandacht nam ik
als lijfwacht in dienst
ik geloofde je onvoorwaardelijk

*

eigen zinnen schreeuwen me
de nieuwste cliché's toe
mijn gebaren grijnzen me uit
de leugens herkenbaar:

in je ogen
hurken hoogstens
nu en dan nog schouderklopjes