Roeping. Jaargang 36

[p. 425]

[Nummer 8]

Emile de Smet
Laagwaterstand

Een visser is 's nachts gekomen
zijn huis te klein te warm het bed
bij wieren en water staan dromen
aan dageraadsaaslijn gezet

aan waterplas zonder heden
onder oevermanshoog het riet
vist hij in een groen verleden
paradijs en dromengebied

grazende vis kan hij horen
traag etende tussen het groen
en starend met dovemansoren
bevist hij de diepten van toen

laagwaterspiegel der reden
geheimen van wezens en zand
in het stilstaand groener beneden
een droom in een eeuwiger land

met schroom om de heimwee ogen
te vangen met kieuwen bloedrood
om het sprakeloos mededogen
aan de droomspartellijn naar een dood.

[p. 426]

 

De broodkorst is verloren

 

het smartegeld betaald

 

wachten is op het koren

 

dat de machine maalt

 

 

 

het ijzer wordt fijn gewreven

 

de olie vloeibaar gestremd

 

wachten is op het leven

 

door geen dood afgeremd

 

 

 

De daders worden gegrepen

 

door sterke

 

oversolide mannen

 

van hun bed gelicht

 

Vrouwen geven hen aan

 

om eigen leven te redden

 

het is goed beveiligd

 

de daders hebben

 

het gedaan.

[p. 427]

 

De stillere straat

 

hoe later het wordt

 

nog spelen kinderen

 

voor de deur van de nacht

 

de spieren worden trager

 

gedachten gaan naar mensen uit

 

tussen de donkere kelder

 

en het nog lichte zolderraam

 

sluiten woorden gemoedelijk de vensters

 

volkswoorden met een

 

handgreep van emotie

 

een trapportaal blijft open

 

er kon eens iemand komen

 

vanavond - vannacht

 

de overwerker bakt

 

zijn aardappelen op

 

en een dooiervol ei

 

keukenlichten gaan uit

 

slaapkamers sluiten hun gordijnen

 

een autoportier klapt onzeker dicht

 

de stoeprand droomt

 

van put tot put

 

flessenrammelend stuurt de melkwagen

 

portaalminnaars naar huis

 

de flessenlosser sorteert

 

in het lantaarnlicht

 

de verse melknacht is begonnen.