Roeping. Jaargang 36

[p. 338]

Gaston Durnez
Soldatenliedje

Hoort het nieuw soldatenliedje
dat ik heden voor u zing.
Ik was amper twintig jaren
toen ik mee ten strijde ging.

Eén twee! Eén twee!

Flink marsjeren

Eén twee! Eén twee!

in de maat.

Dapper schieten met geweren

om het vaderland te even!

Eén twee! Eén twee!

Stoer marsjeren

Eén twee! Eén twee!

Kameraad!

Aan de Leie in mei veertig
liet ik slechts mijn linkerarm
en september vierenveertig
kostte maar mijn rechterarm.

Eén twee! Eén twee!

Flink marsjeren

Eén twee! Eén twee!

in de maat.

Om de vijand te doen boeten

leer ik schieten met mijn voeten!

Eén twee! Eén twee!

Stoer marsjeren

Eén twee! Eén twee!

Kameraad!

[p. 339]

 

In Korea liet ik 't rechter-,

 

en in Vietnam 't linkerbeen.

 

'k Wou er ook in Leo laten

 

maar helaas ik had er geen.

 

Eén twee! Eén twee!

 

Op vier wielen

 

Eén twee! Eén twee!

 

in de maat

 

rijd ik in de stoeten mede

 

voor 't pensioen en voor de vrede.

 

Eén twee! Eén twee!

 

Op vier wielen

 

vraag 'k een aalmoes

 

op de straat.

 

 

 

Als het nog eens pas zal geven,

 

generaals, o denkt er aan:

 

'k heb een hoofd en ook een romp die

 

nog tot uw beschikking staan.

 

Eén twee! Eén twee!

 

Flink marsjeren

 

Eén twee! Eén twee!

 

kan ik niet.

 

Maar ik kan rekruten tonen

 

hoe zichzelve te verschonen

 

en te vreten met hun tanden

 

zonder voeten, zonder handen.

 

Eén twee! Eén twee!

 

Op vier wielen

 

Eén twee! Eén twee!

 

Kameraad!