Roeping. Jaargang 35

[p. 531]

Tom Naastepad
Tijd om te leven

Jaren zeven maal zeven
het doet er zo toe hoe oud
hoe vol en getooid wij leven
wijn bij het dagelijks brood

Ik dwaal nog beneden de veertig
levend van brood alleen
in een woestijn nooddruftig
door water en bitterheid heen

Ik aarzel nog bij seizoenen
en sla in vertwijfeling
tegen de rots van dit stenen
tijdperk mijn glazen in

Maar zeven maal zeven is vijftig
leven en lust gegaard
brood en vis menigvuldig
de wijn tot het laatst bewaard

De vaderen zijn begerig
den zoon te zien de dag
en Abraham keek meewarig
toen hij de sterren zag

Maar als de sterren veelvuldig
verwekte hij woord voor woord
het hemellichaam geduldig
hij heeft gezien en gehoord