Roeping. Jaargang 33

[p. 251]

J.W. Schulte Nordholt

Lof en prijs

Geprezen Gij goddelijke
gestalte van wind en licht,
naderend over het water
over het levende water
het water vergezicht.

Vogels van oud verlangen
wieken omhoog uit uw haar
de heldere hemel in,
uw voeten vinden een vaste
glanzende weg op de golven.

Geprezen, Gij zijt het begin
van een onvergelijkelijke lente,
er bloeit uit uw blanke stam
uw zijde Sebastiaan
bloed dat welt uit uw hart.

Gij heft uw doorboorde hand
omhoog Gij zijt het gericht
het hevige morgenlicht.
Bid voor ons, bid voor ons mensen
wij liggen de ogen dicht
languit voor uw wolkentroon
als schelpen gespild op het strand
schepselen van uw genade.
Bid voor ons mensenzoon
nu en in 't uur van onze
onvermurwbare dood.

opdat wij niet worden verzwolgen
en uitgewist door het water
maar uit het hemelse licht
wedergeboren U prijzen
hartebloed van ons leven

[p. 252]

 

levensboom van ons geluk

 

stem van ons stamelend gedicht

 

heelmeester heelmeester dichter

 

van ons gebroken bestaan

 

bid voor ons nu en in ieder

 

uur van ons eeuwige leven.

[p. 253]

Anthropomorf

voor Anne en Hanna

God gaat naar bed, Hij heeft zijn grote
schoenen van goud al uitgedaan.
Nog even voor het slapengaan
leest Hij in 't boek met zeven sloten
onder de leeslamp van de maan.

En daarbij slaapt Hij rustig in
ademend als een zee in 't donker.
De engelen, zijn wit gezin,
doen tegen 't flakkerend stergeflonker

de witte wolk gordijnen dicht,
en vouwen dan hun lange vleugels
over hun lichte aangezicht.

[p. 254]

Droom

Vannacht heb ik geantwoord op de vraag
die mij mijn vriend van vroeger had gesteld,
verrader later, knecht van het geweld.
Het was weer oorlog, ik stond op 't appel
en hij ervoor, hij had mij uitgedaagd.

Hij had gezegd, zeg nu eens wat het is
dat jullie Hollanders tesamenbindt.
Toen zei ik: luisteren in de duisternis
naar 't zingen in de bomen van de wind.

En het geloof dat wij verbonden zijn
door lange eeuwen vroomheid met de pijn
en de triomf van 't volk van Israel.