Roeping. Jaargang 33

[p. 65]

[Nummer 2]

Guillaume van der Graft
Gedichten

Eucharistie

Wijn is de man en brood de moeder
wijn is de man van brood
lichaam en ziel zijn vrouw en vader
vlees en bloed

lichaam en ziel gaan samen
onder de zelfde adem
naar de bruiloft te Kana

vocalen uitgegoten
consonantenkruim
herademen als woorden
bruid en bruidegom

wij krijgen een nieuwe naam
wij komen elkander nader
vrouw en vader
kom Heer Jezus kom

[p. 66]

Sonnet ter verantwoording

Weet jij waarom ik schrijf?
nee niet uit winstbejag
en niet als tijdverdrijf,
alleen maar om de dag
te zeggen dat hij blijft.
Op het hoogste gezag
schrijf ik, ik schrijf omdat
de nachtvogel in het lijf
nestelt als ik niet zorgen
zou dat het anders gaat,
als ik niet het gedicht
zorgen liet voor het licht.
De morgen hangt aan woorden,
de taal is nooit te laat.

[p. 67]

De winter

Waar is de zomer van vorig jaar
vraag het aan de schuwe vogels
waar is de zomer van vorig jaar
vraag het de vogels maar.

Waar zijn de vogels van vorig jaar
zoek de nesten in haar ogen
waar zijn de vogels van vorig jaar
zoek de nesten van de vogels
in haar donkere haar.

Waar is de zomer van vorig jaar
blauwe zomer van je ogen
waar is de zomer van dit jaar
herfst van je mond en vroege winter
winter van wit haar.

[p. 68]

Een boom

Er zijn veel meer aanwezigheden
dan ik alleen in één huid
ik steek er half uit
ik heb al meer dan twee armen
Wat doe ik er mee? Ik versteen
tot een boom van been in de stad
ik regen nat en ze zwijgen
die in mij plachten te wonen
hoeveel zonen zijn mij indachtig
ik wou dat ik prachtige dochters had
als vogels
met sluierstaarten van adem en haar
maar ik ben maar
een en al winter
met onder mij eerste regens
van voorjaar
en boven mij wolken verleden
snel zwellende woorden van herfst.