| |
| |
| |
André van Strijp
Industrial design
Vliegtuig
[myth and industrial design]
Tegen een hemel grijzer van verlangen,
boven een zee van stalen golven grijzer,
en boven ijs van kruiend onvermogen
klimt, ijs en golf en grijs glansrijk te boven,
de vreemde vis van hemel, zee en staal.
Vraag aan zijn klimspoor dat de dampkring tekent,
schoonschrift van staal in zee en hemel spiegelt
en tussen sterren nieuwe namen bijschrijft,
of er een luchtlijn is van afkomst en verbinding
met hem die engel is, vogel en vis tezamen.
Geef de woestijn haar klimwind haar sirocco,
meld aan de zeevis en de stand der sterren,
en aan de gloeiworm en de zon van oudsher,
dat tussen hen in een nieuwe pantocrator
zijn gloednieuwe bestel voorgoed gevestigd heeft.
Zie, voor de man, de vroeg gevallen engel,
en voor de vrouw, de vleugellamme vogel,
en voor hun beider heimwee, stom als vissen
maar oud als man en vrouw en vis tezamen,
is nu de hemel reikhalzend bereikbaar.
| |
| |
| |
Trein
Staalhard van ingehouden tederheden
tast hij elektrisch langs de heimweedraden
van hart en landschap. Parallelle sporen
worden weer waar als in oude verhalen.
Vanuit mijn kamer, door de open ramen,
hoor ik hem reizen. Zijn aangrijpend groeten
slaat fel-genezend in. Weerlichte stoeten
schroeien de kernen schoon van lendenen en geest.
Zijn onherroepelijke licht draagt speren
voor zijn vijandloze doortocht. Onbemand
reist hij het paradijs weer tegen. Onverhoeds
zal hij de engel-van-het-zwaard bezweren.
| |
| |
| |
Autostrada
Open voor vlakke doortocht, vers-gezaagd
en perspectivisch stuift het strakke licht.
In dit betonnen landschap kent de plicht
geen weerstand meer. Schulden zijn afgedaan.
Alleen het heimwee rest, maar vindt verhoor.
Braambossen, brandend, langs het zingend spoor,
zwijgen het hoog gebod: Sta stil.
ons ooit een rechter wenken? En was ooit
de weg naar 't paradijs zo onversperd?
| |
| |
| |
Rondvaartboot
Er voer een boot voorbij, een witte voorjaarsboot,
teder getuigd met witte kinderstemmen.
En in zijn nauwelijkse kielzog trok
een kinderstem onder de boogbrug door der gracht.
En in het zicht van gindse tere bocht,
die onvergeetlijk zacht haar arm slaat rond de heup der stad,
klonk ijl die kinderstem mij tegemoet:
Jij bent de heimweeprins, ik de geluksprinses.
Als ik een kushand krijg ben ik voorgoed gered;
als jij een handkus geeft ben ik voorgoed nabij.
En zie, zonder het stuurbevel
dat golf en kiel met zachte hand regeert
draaide de boot bij langs de stenen huid der gracht.
Maar groeiend in mijn angst, het paradijs in zicht,
trok ik de deur dicht van mijn grachtenhuis.
Ik was plots duizend eeuwen oud.
Ik huiverde. Ik had het koud.
| |
| |
| |
[Advertentie]
Atlantis is terecht, de ooit-geziene
De tuinstad, dieper dan een God kon willen
bedolven onder schulden nooit begrepen,
uit eeuwen heimwee blinkend blootgelegd.
Vraag ons geïllustreerd prospectus -
Waar onze bussen [Tour de Ciel] heenreizen
ontspringt het licht. Reeds vòòr de dunne grenzen
kan men het schuldeloze zingen horen
van vrouw en slang, engel en man tezamen.
Wij hebben Uw papieren. De douane
verloor het vlammend zwaard dat kon verdrijven.
De wegen zijn hersteld, de paradijzen
nu snel en comfortabel te bereiken.
[voor J.C. Werner]
| |
| |
| |
Typiste
Met vingers spits van toegespitst ontberen
tikt zij dictaten op de schrijfmachine.
De stand van haar interne bloedsgetijden
ligt in de lettertekens leesbaar te vermoeden.
Binnen de kantlijn van de koffiepauze
zie ik haar blik zwerfser naar binnen keren,
zeer binnengaats. Want hulpeloos en hoger
stijgt in haar schoot het lome brakke water
tot aan het ronduit roepen van haar borsten,
en wenken langs de gracht bronstige jonge bomen
die door de hoge koele ramen van het voorhuis
driftige groene aquarellen werpen.
De vloedlijn loopt terug. Het onderhuidse dromen
verebt tot schijngestalten vrome discipline.
Al wat haar bloed herbergt aan onherbergzaamheden
wordt in haar vliezen weerloos ingekapseld.
Zij tikt, bijna gotiek van toegespitst ontberen,
met elke brief een doorslag tederheden.
Maar bij de sprong der ruggelingse regels
werpt zich haar bloed een regelafstand om.
|
|