Roeping. Jaargang 32

[p. 257]

[Nummer 4]

Harriet Laurey
Koffie zetten bijvoorbeeld

Zo is men soms alleen in huis: de dingen
verliezen binding met de werkelijkheid.
Wegglijdend in een slaap buiten de tijd
houden zij op te glanzen en te zingen.

En zij ontkennen hun herinneringen
en raken langzaam hun geheugen kwijt.
En men wordt roerloos als hun roerloosheid.
Een vreemdeling onder de vreemdelingen.

Dan moet men heel gewone dingen.
Iets jaren ouds, bijvoorbeeld koffie zetten.
Aandachtig op kleine gebaren letten.
Zorgvuldig bonen in de molen doen.

Een warme, korreldroge geur begint
zich langzaam door de kamer te verspreiden,
de dingen tot hun leven te bevrijden.
De spiegel glimlacht terug. Het water zingt.