Roeping. Jaargang 32

[p. 75]

Michel van der Plas
De nacht zonder jou

De nacht zonder jou is een bed zonder kussen,
een bed zonder kussen, mijn hoofd ligt op steen,
ik kijk naar het donker, een muur zonder kleuren,
ik lig maar op reis naar de bres in die muur.

Ik lig maar op reis in de nacht zonder kussen,
mijn benen zijn los van mijn lichaam, zij gaan
door 't eindeloos ijsveld van lakens, mijn armen
omarmen al dwalend een ijsbeer van lucht.

De nacht zonder jou is een vers zonder rijmen,
en nergens een pauze van uitzicht en rust
en nergens een ziel om dat vers aan te zeggen:
de nacht zonder jou is een reis zonder zin.

En nergens een rijm voor mijn armen en benen
en nergens een vuur voor mijn ziel en mijn mond:
de nacht zonder jou is een bed zonder kussen,
is steen is een steen is een muur is een eind.