Roeping. Jaargang 31

[p. 484]

Jan Hanlo

't Boereleve

't Boereleve lijde
Met de mijde en de knechs
Doet de geest en 't lichaam sterke
't Is zo goed om flink te werke

Maar late wij nu slape
Want de rape op het veld
Zulle zeker Toch wel groeie
En dan morge friswat stoeie

En daarna met de mijden
Naar de wijden helpe melke
En de grote rodekole
En de rode krote rooie

[p. 485]

De zonen van de boer

Het zijn twee boerenzonen
Zij slapen in de wikke
Nu staat hun geest op appels
Kikvorsen kind en sommen
Nog zijn zij morgen zo
En ook nog vele maanden
Zij denken niet aan sterven
Zij denken nooit aan leven
Zij zijn nu geenszins schijndood
Een coccinellalarve
Bekruipt gehaast hun huiden
De dood der boerenzonen
Is lang nog niet op handen
Sprinkhanen springen rond hen
En gras raakt aan hun lippen

Er zijn geen boerenzonen
Er is alleen maar wikke