Roeping. Jaargang 31

[p. 129]

[Nummer 3]

Leo Derksen
Aankomst op Schiphol

1

Morgen zal ik bij je zijn.
Ik zal je zeggen: hier, dit is mijn ziel:
drie pakken bagage en een
week-end tas vol wanhoop.

Ik zal invoerrechten betalen
op mijn liefde;
en de douanes zullen mijn ziel uitpakken
en zeggen: wat is dit en dat?
en zij zullen niet weten dat het
de hoop is en de liefde
en de angst.

Ik zal formulieren invullen en zeggen
waar ik het kocht en hoeveel ik betaalde;
maar hoe kan ik pijn uitdrukken in geld?
hoe kan ik angst betalen in guldens?

Misschien zullen zij mijn ziel
in beslag nemen omdat ze mij
niet geloven.
Want wie koopt angst?
en wie draagt een week-end tas
vol wanhoop?
en wie voert pijn in?

En ik zal bij je zijn en zeggen:
mijn ziel is in de loods van het leven
en God is de douane met de pet
die niet gelooft in de wanhoop
omdat Hij de liefde is.

[p. 130]

2

Morgen zal ik bij je zijn.
Ik zal je zeggen: ik was in Athene
en er liepen mensen als jij
en ik was oud en grijs.
Ik had een vals paspoort
met stempels vol heimwee.

Ik zal je zeggen: ik was in Napels
en ik zag Pompeï. Maar het regende niet;
ik dacht: met welke lijn
ging jij ook altijd weer
naar het Rokin? Was het 20 of 16?

En... O... de dag was een grote maaier
rollend over het grasveld
van de tijd...

Ik zal je zeggen; ik zag Jerusalem
en ik zag mensen zonder armen
en mensen zonder benen. Ik dacht:
Het was niet 20 maar 21 en je droeg
een pakje van blauw fluweel.

Op de heuvels van Judea was ik,
dat zal ik je ook zeggen. En je zult
luisteren met grote ogen en ik zal
denken: waar heb ik die ogen meer gezien?
In Parijs of op Cyprus?
Maar het was daarvoor; vóór Athene
en de heuvels van Judea.

[p. 131]

3

Morgen zal ik bij je zijn.
En ik zal zeggen: ik ben nooit
weg geweest. Ik was niet in Athene
en niet in Napels. Het was bedrog
want ik had een vals paspoort
met stempels vol heimwee.
Ik wilde alleen maar
weten van lijn 16.
En ik zag in Napels alleen maar
een pakje van blauw fluweel.

‘Hoe was het?’ zal ik vragen
en ik zal glimlachen.
En ik zal zwijgen over Athene
en Napels en over de heuvels
van Judea...
Ik ben nooit weg geweest, weet je;
dat was mijn ongeluk.

Voor Tiny

Jerusalem 20 September '54