Roeping. Jaargang 31

[p. 26]

Harriet Laurey
Evenwicht

Zoveel ik ben mijzelf teveel,
zijt gij mij ruimte: dag en nacht.
Vibrerend licht, en even zacht
schaduw daarvan, en tegendeel.

Zoveel ik mij u mededeel,
zijt gij mij leven: huid en hart.
Nergens besta ik nog apart
binnen dit eindelijk geheel.

Maar sprakeloos lig ik verward
- glimlach en tranen evenveel -
tussen uw tranen en uw lach,

en luister naar uw oogopslag
en, waar ik stem krijg in uw keel,
zegen uw handen: minne-streel.