Roeping. Jaargang 29

[p. 627]

Lizzy may

Zomeravond

De avond heeft gouden serpentines
uitgegooid om schemer te vangen
mensen schuiven paarsgewijs
zandlopers waarin het grote wiel
langzaam tot stilstand komt
de nacht wacht op zijn claus om straks
als sierlijk riet zijn tedere schaduw
te omhelzen en
de jungle van mijn hart sluimert
in een hangmat van spinet muziek.

[p. 628]

Blue

voor Kurt

Trein met de vertrapte anjer
vergeet het maar
wij hebben in deze stad
een speeltuin geleefd en het heimwee
van het zoekgeraakte kind gekend

Je haar is dun geworden en
je huid is vrolijk
maar achter de kram van je lach
schuilt het puin van auto's die
in alle windstreken te water gingen.

Er zaten toch
er zaten toch mensen in.