Roeping. Jaargang 29

[p. 600]

Hesje Havegaar

Chanson lunatique

Ik zie mijn liefde in de maan
bij d'andre olifanten staan
aan zilvren plas.

Er zijn er hele mooie bij
maar geen is er zo mooi als zij:
Een vrouw van ras.

Geen schoft zo vast, geen huid zo fraai
de weke slurf in nooble draai
het water mikt...

Zij heft de onderlip en spuit
de halve vijver daarin uit
- en slikt.

Dan - luide schettert mijn trompet:
Nu moeten z'allemaal naar bed
- Bettina talmt...

Zij ziet mij aan en krijgt een kleur.
Ik weet waarom: Een vreemde geur
haar nu omwalmt.

‘Ik ruik dat je een ander nam’ -
Zij buigt het hoofd: ‘'t Is Abraham -
hij is nog jong’.

Wat is ze, naast mijn schoften, klein.
Wat doet haar schoonheid me nu pijn,
een vuren gong.

Ik weet: Nu moet ik vechten gaan
en Abraham zal mij verslaan
na 'n uur of twee.

Nog eenmaal ziet mijn lief mij aan,
haar oren glanzen in de maan...
‘Dag, Jozue’.

[p. 601]

Lucullus

Het lijf is weer gevoed
en legt zich lui, tevreden,
om wat daarbinnen woedt
en zich niet kan vertreden.

Misschien sterft het wel af
als ik maar door blijf eten:
Mijn lijf een vlezen graf
voor mijn gesmoord geweten.