Roeping. Jaargang 28

[p. 495]

James Laughlin
Drie gedichten van James Laughlin

DIE OUWE DOKTER GOD

O ja iedereen lacht om die
Ouwe Dokter God en zijn

medicijn soms maakt het
je dood soms maakt het

je beter soms maakt het
je niets en je blijft wie je was

die Ouwe Dokter God met
koffie in zijn baard en dezelfde

ouwe mopjes elk jaar opnieuw
en met zijn ouwe bruine koffer

waar nooit inzit wat hij
nodig heeft ja iedereen

lacht om die Ouwe Dokter God
tenminste ze lachen zolang

het nog dag is maar als het
nacht is en ze buikpijn gaan

krijgen potdorie dan kreperen
ze en drijven ze in het zweet

en sturen ze een ijlboodschap
naar die goeie Dokter God!

[p. 496]

Wanneer begint het stuk?
(een politiek gedicht)

Moeder wanneer gaat het
stuk nu beginnen wanneer gaat

er iets gebeuren ssst lieverd
wees stil het is nu nog maar

eventjes maar u hebt
dat al zolang geleden gezegd

ik wil dat het gordijn
opengaat ssst lieverd wees

stil het staat helemaal
niet netjes om te praten

als de muziek nog speelt
maar moeder ik ben de

muziek zo beu en ze spelen
de hele tijd het zelfde

stuk ssst lieverd nog
eventjes hier is een

toffee eet maar lekker
nee ik wil geen toffees

meer moeder ik wil dat
ze beginnen met het stuk

ik wil de lichten zien
aangaan en de mensen in

het rond zien lopen en
zien praten en lachen en zingen.

[p. 497]

Wat het potlood schrijft

Vaak als ik uitga dan
stop ik in mijn jaszak

papier en potlood voor
't geval dat ik soms iets

op zou willen schrijven
nu en daar zitten ze waar

ik ook heenga als mijn
jas beweegt begint dat

potlood uit zichzelf te
schrijven een soort koeterwaals

in hieroglyphen ik
denk vaak wanneer ik me

uitkleed 's nachts en dat
papier uit mijn zak neem

met niets dan die rare
en zinloze tekens

erop dat is het
verhaal van mijn leven.

Vert. michel van der plas