Roeping. Jaargang 28

[p. 188]

Harry Prenen

Afspraak

(Nederduits)

DAAR jij mijn liefste bent,

wat je wel weet,

kom dan vanavond en

zeg hoe je heet;

kom dan te middernacht

op slag van één;

vader slaapt, moeder slaapt,

ik slaap alléén...

Klop aan de kamerdeur

waar je mij vindt;

vader meent, moeder meent:

dat doet de wind...

Triolet

(Gleim.)

EEN triolet zal ik U zingen?
Een triolet is veel te klein!
Want telkens weer in duizend dingen,
Wil ik uw volle glorie zingen,
Waarom mij dan tot kortheid dwingen?
Het moet een grote hymne zijn! -
Een triolet zal ik U zingen?
Een triolet is veel te klein.

[p. 189]

Doodsbed

VOOR altijd ging hij henen

Maar, in die laatste nacht,

Wie heeft hem opgewacht,

Wie is hem toen verschenen,

Dat in gesloten ogen

Dat op een witte mond

Men zulk een hemelhoge

Aan alle smaad onttogen

En diepe vreugde vond?

Platonisch

ZE zeggen mij: de liefde is een vuur
Slechts in den gloed die zij ontvlamt te blussen,
Ze spreken wel van dartelheid en kussen
En weet ik veel. Maar dat is kort van duur,
Is droef en voos, een drogbeeld der natuur.
Want sinds ik staarde in twee blauwe ogen
Ben ik voorgoed die nesten uitgevlogen
En leef weer vrij in het volmaakt azuur.

Wat hartstocht leek in een bedompt alkoof
Werd walm en as, sinds jij mij bent verschenen;
En voor het lied der lachende Sirenen
In hun moeras, blijf ik volkomen doof.

Ik weet alleen dat dezen nacht, van verre,
Jij, net als ik, ziet naar dezelfde sterren.