Roeping. Jaargang 28

[p. 118]

Jac. van Hattum
Kerstkonijn

't Is hallef tien - de avond is 't,
waarop de Heiland werd geboren;
- wat lange wimpers heeft de os;

de ezel wat fluwelen oren -

Maar waar is nu het kerstkonijn,
het witte met de rode ogen,
dat nooit genoeg gestreeld kon zijn?
- O, zoveel liefde werd tot logen -
Want, in de vriesnacht, aan de lijn

hangt, rood-geaderd, binnenst-buiten,

het jasje van het kerstkonijn.
- Er klimt een treurwilg langs de ruiten -
En alles zou zo erg niet zijn,

als niet de jongen was bedrogen;

er vaart door hem een vreemde pijn;
nu heeft hij zelf zo rode ogen;
hij ziet de wereld: lijn aan lijn,

miljoenen vachtjes, stijf-bevroren,

- massacre van het kerstkonijn -

en wil niets van de Heiland horen.

25 December 1951