Roeping. Jaargang 28

[p. 26]

Gabriel Smit
De vlucht

Liefde zijt Gij, pijn is uw naam.
Er kan niets zijn of Gij betwist
het mij; Gij wijst naar wat ik wist
te nemen tot ik er mij voor schaam.
Wachten moet ik tot Gij geeft, maar
nemen doet Gij, nemen, anders niet.
Over de kleinste bloem legt Gij verdriet,
vervreemding in het innigste gebaar
en zelfs mijzelf hebt Gij mij niet gelaten:
tot in het schuwst alleen zijn komt Gij
mij vervolgen, moet ik tegen U praten,
mijzelf verdedigen, vrijpleiten, mij
tegen U te weer stellen en zeggen hoe
ik nooit vluchten wil dan naar U toe.