Roeping. Jaargang 26

[p. 156]

Hendrik Diddens
Echtelijke trouw

Mijn staag beschouwen in 't bereik,
met glans van minne overtogen,
hebt gij mij driftloos aangezogen
tot uw besloten zielerijk.

Waar ik mijn aardsheid schuw belicht
ten grens van mijn verwaandste denken,
staat, ijl, het avontuur te wenken...
rond uw vergeestelijkt gezicht.

Ik speur, vermetel en ontzind,
naar bloemen, vrouwen en ikonen,
maar, met Sirenen of Gorgonen:
gij zijt het slechts die 'k blijvend vind.

't Baat geen verweer! Al is 't mijn lot
't ontstijgen aan de as der dromen,
ik kan uw minne niet ontkomen:
zij bloeit ten eeuwgen schoot van God.