Roeping. Jaargang 26

[p. 121]

Albe

Gij, vrouw, die mint en droomt...

Gij, vrouw, die mint en droomt
en rijkelijk uw vreugden gaart
in 't klein en breekbaar hart,
dat als een kelk het zoet bewaart
voor d'angel ener schuwe smart.

Gij, kleine vrouw, die woorden weet
waaraan een volle adem trilt
of die een zwijgen hoorbaar maakt
en voor een klacht geen zucht verspilt
als dieper leed uw volheid raakt.

Gij, kleine en onbegrensde vrouw,
in liefde of lust, vergood, verguisd,
gij, helste vlam in onze nood
en zoete nagel, die ons kruist,
o, kleine vrouw, aan uwe schoot
ontbloeien eeuwigheid en dood.

(Uit de onuitgegeven bundel: ‘Het Tijdeloos Verbond’.)

[p. 122]

Albe
Ik voed een vrucht

Ik voed een vrucht en voed mij aan die vrede,
waaraan ik zelve rijp in zin en leden;
geen tulpenstengel staat zo trots gekelkt
al spelt een krekel hel zijn wijs: gij welkt
en wordt vertreden.

Mijn kroonblad kruift in 't dorrend zonneheten
en van de vorst voel ik de bitse beten;
'k verteer aan eigen volte en wat ik schraag
is droom- en tranenzwaar. Maar zie: ik draag
in hart en leden.

(Uit de onuitgegeven bundel: ‘Het Tijdeloos Verbond’.)