uit de Middelnederlandse legende door die voorlezing nader gebracht was dan door de bestudering van sommige geleerde commentaren van filologen en literatuurhistorici.
De abdij! Later, het studeervertrek van een oud-rechter. Een der wanden hing vol met corpora delicti van ontmaskerde bedriegers en valsmunters en andere schavuiten en schurken, allemaal herinneringen aan een eervolle rechtersloopbaan.
Het is mogelijk, dat daar des nachts Vrouwe Justitia met een tevreden glimlach op haar ernstige trekken rondwaarde, maar de Muzen ontvloden. Fugere Aonides!
Wat de lente van de schrijfster beloofde, heeft de zomer in vervulling doen gaan. En de herfst blééf vruchten opleveren. Zong zij in de vroege lente van bisschop Servatius, in de herfst schreef zij een prozaleven van een andere bisschop van Maastricht, Lambertus.
Dankbaar moeten we zijn, als van Boven iemand rijke talenten worden geschonken.
Hulde willen we echter ook gaarne brengen aan de begenadigde, die de talenten niet heeft begraven, maar ermee heeft gewoekerd.
En van harte uiten we de wens, dat in een groene ouderdom zonder kwalen haar geest nog fris blijve en zijn spankracht behoude, om ons ook in het laatste seizoen enige gulden appelen te schenken in zilveren schalen. Met deze beeldspraak tiepeerde eens bij ondergetekende M.J. Koenen schone gedichten en edel proza. Heel eerlijk vergat hij niet, eraan toe te voegen, dat hij de beeldspraak had ontleend aan Vondel.
St.-Hubertuslaan ii
Maastricht.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
