Roeping. Jaargang 25

[p. 532]

Jef Spuisers
Impressie

Het was niet méér dan rakelings ontmoeten:
jij leek een flonkerster, die snel verschiet;
flitsend was je, ijl als een lentelied,
rank als een ree en vederlicht van voeten.

Jij kwam en ging weer, haast zonder te groeten.
Kort duurt de vreugde, lang wijlt het verdriet:
waarom dat dat zo is, ik weet het niet.
Maar wees zo goed, mij nooit meer te ontmoeten.

Gun mij mijn droom: hij is zo licht en schoon,
zo groen en fris, geurend als jonge dennen;
en vorstlijk zit jij in mijn hart ten troon.

Ik ken je niet, ik wil je ook niet kennen:
misschien werd alles dán maar doodgewoon;
en aan dat denkbeeld zou ik nimmer wennen.