Roeping. Jaargang 25

[p. 450]

Ignota
Ik ben een pelgrim...

Ik ben een pelgrim met bebloede voeten,
Een zwerver, die geen thuis meer heeft,
Mijn tocht is uit mijn denken weggegleden,
Ik wéét niet meer, waarvoor ik heb geleefd.

Waarom heb ik zo'n reis toch ondernomen?
Waardoor werd ik zo rusteloos voortgejaagd?
Welk vreemde wegen heb ik niet betreden?
Door welke kwelling werd ik niet geplaagd?

Maar nu is elk verlangen in mijn hart bevroren,
Er is alléén nog pijn, die door mijn lichaam stormt,
Nu blijft er maar één troost en maar één weten,
Dat het Uw Beeld is, waarnaar ik word gevormd.

Op de feestdag van Maria Magdalena de Pazzi

29 Mei 1948.