Roeping. Jaargang 24

[p. 695]

D.v.R.
Maria's verwachting

Het was nu weldra negen maanden
sinds in dien stillen nacht
de engel, glanzend voor haar staande,
Gods groetenis had gebracht.

Zij had ontsteld naar hem geluisterd
- beducht voor zooveel eer
en dan eerbiedig-blij gefluisterd:
‘Uw wil geschiede Heer!’

Daarop was Hij tot haar gekomen,
omlaag dalend gezwind,
en had een lichaam aangenomen
in haar: Gods Zoon, - haar kind!

Sindsdien had zij Hem meegedragen
in zoet geheim verhuld...
nog slechts een luttel aantal dagen,
dan was Zijn tijd vervuld.

Hoe smachtte zij in deze stonde
het nooitgeziene Licht,
dat boeten kwam voor 's werelds zonde,
te zíén:... een sterflijk wicht.

............

Verlosser, Dien ook wij verbeiden
met brandend ongeduld,
o kom de wereld weer bevrijden,
zij is in rouw gehuld!

Advent 1942.