Roeping. Jaargang 24

[p. 384]

Leo Boekraad
Hoog water

Het vee loeit moe en duister in de stallen,
de storm neemt overhand
en schaterlacht om maten en getallen,
aan oorsprong en verband
als afgerukte takken dwaas ontvallen.
Het waterdier stoot door de harde wallen
zijn horens naar het land.

Kobolden en demonen spannen samen
met heksen in de lucht;
een hoeve knarst weerspannig in de ramen,
het lamplicht schijnt beducht
en walmende een aftocht te beramen
en is, om zich tot sterven te bekwamen,
in schemering gevlucht.

Het water zwoegt en dreigend staat de keering,
gevaarlijk broeit de nacht.
Het land ziet toe in zwijgende vereering,
hoe nijd wordt omgebracht
door de tot vuisten saamgebalde aarde:
de dijk der boeren, die het land bewaarde
tegen de overmacht.