Roeping. Jaargang 24

[p. 383]

Jan Leyten
Na jaren

't Eerste sonnet was reeds om haar begonnen
en 't laatst rondeel wordt toegewijd aan haar;
het droeve thema ligt al kant en klaar:
men heeft alleen wat men verloor gewonnen.

En dienaangaande heb ik mij bezonnen
op nog èèn vreugd wier moeder droefheid is,
want elk oprecht bestaan leeft van gemis,
maar als men dit beseft is reeds het eind begonnen.

Laat het dan zo zijn dat de zuidewinden
wanneer hun zoelte langs de zomer trekt
een monnik in een tuin met annemonen vinden
die met zijn pij de oude liefde dekt

voor 't zachte lichaam met de broze geuren -
om enkel in een fluisterend gebed
te smeken dat de wereld wordt gered
van alle liefde die zij niet kan beuren.