Roeping. Jaargang 24

[p. 193]

[Nummer 4]

M. Molenaar M.S.C.
Tot Maria

Gij hebt als wij dezelfde zon en maan en morgenster gezien, de gunst en de kwaadaardigheid derzelfde seizoenen ondervonden, geluisterd ook naar de toespraken, die wij allen moeten aanhoren over het weer en de maaltijd, over de dood en de geboorte, over de winst en het verlies. Want het leven schikte zich niet naar uw groot leed en uw goddelijke vreugde: en er was geen mens buiten uw klein gezin, die U kwam tegemoet, en U welwillend, al was het een uur of twee, de last ontnam der eentonige plichtjes tussen ontwaken en slapen gaan.

Eenzame vrouw, die het verleden in het heden voltooid wist en van de toekomst niets schoners verwachten kon dan in het heden geschiedde: hoe hebt gij dit in uw hart kunnen bewaren? Hoe prijs ik uw zwijgzaam geduld bij zoveel onwetendheid in anderen, bij zoveel verheerlijking van schijn en tijdelijkheid, bij het zo onveranderlijk aanschijn van uw geboorteland, dat bezat en het niet wist, en God om verhoring bad, die het verworven had, milder dan de helderste zijner profeten het te voren aanschouwen mocht.

Was dan het gehucht U niet te klein, die telkens opnieuw moest denken aan werelden en oneindigheid. Hebt gij, geprezene door alle geslachten, U dan nooit langzaam stervend gemeend in de stilten van het middaguur. Hebt gij in het verlaten straatje U nooit verzet tegen dat altoos eender verloop

[p. 194]

van dag en nacht, tegen het onbeduidend gebuurte met zijn kleine nieuwsgierigheid.

O, hoe geniet ik nu van het wonder, dat gij, verblijvende in het tijdloze en ruimteloze, en in het zeker bezit van het onzichtbaar wezenlijke, aan ons nooit zijt vervreemd: dat geen vervoering U ooit, zelfs niet het minste tijddeel, ontnam aan het hanteren der kleine bezittingen, die de ruimte vullen, waarin wij leven: en dat, o genegene, gij al onze geringe waarneembaarheden gezegend hebt door een heilig gebruik, door een zorgvuldige bewaring en door een liefdevolle verpleging.

Ik weet niet wat ik het hoogste zal roemen: is het uw glorie bij God, of uw goedwillig bestaan bij ons zonder naam en faam: is het de omsloten hof van uw maagdelijkheid, die bevrucht door den Geest, God heeft gewonnen: of is het uw mededeelzame moederlijkheid, die ontbloeid in den Zoon, ons heeft gewonnen?

Want in alles wat ik verneem van U, zijt gij geprezen nooit genoeg.