Roeping. Jaargang 23

[p. 439]

Lodewijk Hilgers

September sluit mijn hart voor milde zomer,
verdooft de dag tot schemer en verhaalt van koude
duistre uren, als de zorgen komen,
en van donkre dingen, waar mijn hart om rouwde.

Op de top des levens, waar de harten scheiden
en de handen voor het laatst tot weerzien wenken,
leer ik de bloesem van nog rijper vreugd verbeiden,
gewordt mijn verwond gemoed de balsem van 't gedenken.

Hoor niet den dichter, die de herinnering versmaadde
aan blijde dagen in des levens snel vervlieten!
Pluk uit het ooft, dat de seizoenen overlaadde,
leer aan des levens borst herinnering genieten!