Roeping. Jaargang 23

[p. 241]

Jan Leyten
Drie rondelen

I

Wanneer het feest voorgoed begint
zet dan de hoorn der vreugde open
opdat een vriend er wol bij spinn'
en laat de huichelaars maar hopen
op 't eind van al, want wie bemint
wil nog geen hemelwissels kopen.
Wees nooit bedroefd, want als een kind
zal ik u in mijn armen dopen
tot volgeling van zon en wind.
Ook als door treurnis rouw beslopen
de wereld zwart wordt en ontzind
blijf nog op liefdes uitkomst hopen
omdat éénmaal het feest begint.

II

Geloof niet dat die zomer sterft
waarin het feest voorgoed begonnen...
want wie het goede goed verwerft
heeft herfst en ontij overwonnen.
Gelijk wanneer de potscherf kerft
een hymne op het onbezonnen
verheugd verhaal van wie begonnen,
zo is wie zomers liefde erft
een feesteling aan droefenisbronnen
die alles wat hij verder derft
vergeet om van wie onbezonnen
hij liefdes tederheid verwerft.
Gelooft gij, dat die zomer sterft?

[p. 242]

III

Hoop slechts op God en op een vriend.
Als in de dagen van verval
de schrale wind uw tafel dient
blijf ik uw schutsman, uw vazal.
Geen abrikoos, in vreugd ontkiemd
bloeit eeuwig over erf en stal
maar het geluk blijft opgediend
in schalen die ik vullen zal.
Tot op de laatste dag doorstriemd
van vrieskou ik het aardse bal
mèt u verlaat en ongezien
bereiken wij Gods heerlijk dal.
Hoop slechts op God en op een vriend!