Frank Valkenier
Paas-zaterdag
Ziet heden hoe tot onze lafenis
De levende natuur is uitverkoren
Tot een toekomstige verrijzenis.
De zon gaat onder en wordt jong geboren,
Sterren verbleken en zij keren ras,
Bloemen herbloeien die het leven lieten,
Na 't snoeien krijgt nieuw loof het houtgewas,
't Zaad moet bederven om weer op te schieten.
Het lichaam in den tijd is als de bomen,
Die heel den winter dor ontbladerd staan,
Maar kracht bewaren en weer bloeien gaan;
Zo zal voor 't lichaam ook de lente komen.
Naar een fragment uit: Minucius Felix.
De oorspronkelijke tekst luidt:
Vide adeo, quam in solacium nostri resurrectionem futuram omnis natura meditetur. Sol demergit et nascitur, astra labuntur et redeunt, flores occidunt et revivescunt, post senium arbusta frondescunt, semina non nisi corrupta revirescunt: ita corpus in saeculo, ut arbores in hiberno: occultant virorem ariditate mentita. Expectandum nobis etiam corporis ver est.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd