Roeping. Jaargang 2

[p. 122]

Als alle stemgewapper gestreken is

Als alle stemgewapper gestreken is -
veel-bonte vlaggetooi op 'n schip
dat 's daags de zee ploegt,
koninklik van groot gebaar -
z'n vaart één scherpe lijn op 't water:
staatsie van zekerheid.
maar t'avond is het schip geland;
ligt groot en donker
leeg en bewegingloos
aan de steiger;
en op het eenzaam dek
loopt peinzend op en neer
de kapitein;

Als alle stemgewapper gestreken is:
elke dag landt m'n schip
in de avondhaven van stilte en alleenheid -
ik ben de kapitein
die eenzaam achter blijft -
m'n God! hoe naakt
en hoe schamel,
hoe diep-ellendig
staat onze waarheid dan
voor Uw Aangezicht!

Door de dag onze stemmen
brutaal en melodies;
maar onze ziel hebben we ergens alleen gelaten;
zoals 'n man die z'n mager mizèrevrouwtje alleen laat
de ganse dag
en lol maakt met vrienden en slechte meiden;
maar t'avond vindt hij ze wéér
in nog dieper ellende. - -

Heer! we willen gaan zijn als de kinderen;
dwààs van heldere waarheid
onder dit troebele volk!
dat we elke dag ons zelf zien ontbranden voor U
als 'n pas-gewijde en pas-ontstoken Paaskaars -
de zuivere vlam is ons gave leven! -

[p. 123]

 

Maar we weten:

 

dit moet in ons groeien

 

zoals 'n nieuw seizoen over de aarde groeit:

 

zeer langzaam-aan.

 

Dáárom: geef ons de liefde

 

van de een tot de ander;

 

elk drage de kus van z'n broeder

 

als bezegeling van 'n toekomstverbond

 

op z'n mond -

 

opdat we niet verstarren in wanhoop Heer

 

uit liefde-voor-ons-zelf!

JOS. VERJANS