Roeping. Jaargang 2

[p. 376]

Kerst-communie

De herhaalde roep van mijn vriend
Sloeg mij murw
Voor U, o God.
Het zachte waarschuwen van mijn meisje
Deed mijn ziel trillen en stampen;
'N motor die aangeslagen wordt.
Mediteerende monniken leerden mij
U te zoeken in alles,
En niet tevreden te zijn met mijzelf.
'N glas rinkelt stuk op de grond,
En de zoete wijn vloeit eruit;
Het brooze omhulsel van mijn ziel is gebroken.
Neergeknield in een biechtstoel in Uw kathedraal,
Lag ik daar, naakt en open voor de genade,
Waarmede gij mij omringde.
Belijdenis en boete sloegen mijn felroode zonden aan gruizels.
Jubelend en juichend ontving ik weer
Het Kerstkind in mijn hart.
Voor mij in het koor zongen de priesters en dankten U.

N. CEDO