Roeping. Jaargang 2

[p. 284]

Aan m'n vriendin

Paula, als je knielt aan de voeten van je Jezus
En met Agnes opgaat in stille beschouwing,
Vergeet dan mij niet, midden in 't dolle leven
En zoo graag midden in dat leven!

Vriendinne, als je uitademt voor God de witte geur van je reinheid:
Je bent 'n seringen-tros op altaar bij veertig-uren-gebed,
Denk dan even aan mij en aan de verre wereld:
Parfum de rose en Jordaansteegwaseming.

Je leven gaat op als 'n wierookwolk
Die alleen maar mag geuren om de troon van je koning.
Geliefde des Konings, denk even aan mij
Die me zoo ver, ver voel van jou leven.

Als je voor God zet de witte vaas van je hart,
Denk dan aan mij, die in m'n handen de stukken van de mijne draag,
Die, hoe ook gepast, altijd in die stukken uiteenvalt.

En als je lippen je Kruisbeeld kussen
En je zegt tegen je God dat je geen man als Hém hebt gekust,
Bid dan even voor mij in de verre wereld,
Waar passie is en zonde en zooveel wat jij niet weet!

BETSY KRUYT